Jak zostać szafarzem?

jak zostać szafarzem

Szafarz, czyli osoba upoważniona do udzielania Komunii Świętej, pełni w Kościele Katolickim szczególną rolę. Funkcja ta jest wyrazem zaufania ze strony wspólnoty i wymaga odpowiedzialności, głębokiej wiary oraz zaangażowania w życie parafii. Jak zostać szafarzem i jakie są wymagania dla kandydatów? W tym artykule przeprowadzimy Cię przez etapy potrzebne do uzyskania tego zaszczytnego tytułu.

Kim jest szafarz nadzwyczajny Komunii Świętej?

Szafarz nadzwyczajny Komunii Świętej to osoba świecka, która otrzymuje od biskupa lub proboszcza uprawnienie do udzielania Komunii Świętej wiernym, szczególnie chorym i osobom starszym. Choć udzielanie Komunii to przede wszystkim zadanie księży i diakonów, szafarze nadzwyczajni wspierają ich w tej posłudze, gdy zachodzi taka potrzeba, na przykład z powodu dużej liczby wiernych.

Warunki wstępne dla kandydatów na szafarza

Nie każda osoba może zostać szafarzem nadzwyczajnym. Kościół ustala kilka istotnych wymagań, które muszą być spełnione, zanim kandydat rozpocznie starania o tę funkcję.

Jakie są wymagania wobec kandydatów?

  1. Wiek i stan cywilny – Zazwyczaj szafarzem zostaje mężczyzna w wieku 25-65 lat. W niektórych diecezjach preferowani są mężczyźni żonaci, którzy mają uregulowaną sytuację rodzinną.
  2. Głęboka wiara i zaangażowanie religijne – Kandydat na szafarza powinien być osobą wierzącą, praktykującą, aktywnie uczestniczącą w życiu parafii oraz świadczącą o swojej wierze w codziennym życiu.
  3. Rekomendacja proboszcza – Bardzo istotne jest poparcie ze strony proboszcza, który zna kandydata i jego zaangażowanie we wspólnotę.

Pierwsze kroki – zgłoszenie się do proboszcza

Jeżeli spełniasz wymagania i pragniesz podjąć się tej posługi, pierwszym krokiem jest rozmowa z proboszczem. To on, znając potrzeby parafii oraz twoje zaangażowanie, może zadecydować o przedstawieniu cię jako kandydata na szafarza.

Jak przebiega proces zgłoszenia?

  1. Spotkanie z proboszczem – Porozmawiaj z proboszczem o swoim pragnieniu pełnienia posługi szafarza. Przedstaw swoje motywacje i otwórz się na jego sugestie oraz oceny.
  2. Wniosek proboszcza do biskupa – Jeśli proboszcz wyrazi zgodę, skieruje wniosek do biskupa, przedstawiając twoją kandydaturę. To biskup decyduje o przyjęciu na kurs przygotowawczy.
  3. Czas na refleksję i modlitwę – Zanim przejdziesz do kolejnych etapów, warto spędzić czas na refleksji i modlitwie, aby dobrze przygotować się do tej posługi i zastanowić się nad jej znaczeniem.

Ukończenie kursu przygotowawczego

Kolejnym etapem na drodze do zostania szafarzem nadzwyczajnym Komunii Świętej jest kurs przygotowawczy, który odbywa się w wyznaczonym ośrodku diecezjalnym. Program kursu ma na celu przygotowanie kandydatów do pełnienia tej odpowiedzialnej funkcji.

Jak wygląda kurs przygotowawczy?

  1. Formacja teologiczna – Kurs obejmuje naukę o Eucharystii, sakramentach oraz liturgii. Kandydaci poznają teologię Eucharystii oraz zasady dotyczące jej udzielania.
  2. Szkolenie praktyczne – Ważnym elementem kursu jest także część praktyczna, która uczy, jak właściwie udzielać Komunii Świętej oraz jak odpowiednio zachowywać się w trakcie Mszy Świętej i wizyt u chorych.
  3. Modlitwa i refleksja – Kurs to także czas na osobistą refleksję oraz duchowe przygotowanie do pełnienia posługi. Kandydaci często uczestniczą w nabożeństwach, modlitwach i adoracjach.

Zgoda biskupa i obrzęd ustanowienia

Po ukończeniu kursu przygotowawczego kandydat musi otrzymać formalną zgodę od biskupa diecezji. To biskup udziela upoważnienia do posługi szafarza nadzwyczajnego Komunii Świętej na określony czas, najczęściej na rok, z możliwością odnowienia.

Jakie kroki następują po ukończeniu kursu?

  1. Udzielenie zgody przez biskupa – Biskup diecezjalny, na wniosek proboszcza i po ukończeniu kursu przez kandydata, udziela zgody na pełnienie posługi szafarza.
  2. Obrzęd ustanowienia – Szafarze są ustanawiani na specjalnej ceremonii, która odbywa się zazwyczaj w katedrze lub kościele parafialnym. W trakcie obrzędu kandydaci składają przyrzeczenie służby oraz otrzymują błogosławieństwo na pełnienie posługi.
  3. Zobowiązanie do odnawiania zgody – Zgoda na pełnienie funkcji szafarza jest zazwyczaj odnawiana co roku. Wymaga to zarówno woli kandydata, jak i pozytywnej opinii proboszcza.

Zadania i obowiązki szafarza nadzwyczajnego

Po ustanowieniu szafarzem nadzwyczajnym Komunii Świętej osoba ta staje się częścią liturgicznej służby ołtarza i wykonuje określone zadania na rzecz wspólnoty parafialnej. Szafarz wspiera kapłanów, a także pomaga udzielać Komunii osobom, które z powodów zdrowotnych nie mogą uczestniczyć w Mszy Świętej.

Jakie są obowiązki szafarza?

  1. Udzielanie Komunii Świętej – Szafarz wspiera kapłana, udzielając Komunii Świętej podczas Mszy, gdy liczba wiernych jest duża i istnieje potrzeba dodatkowej pomocy.
  2. Posługa wobec chorych i starszych – Jednym z głównych zadań szafarza jest przynoszenie Komunii Świętej do domów osób chorych, starszych i tych, którzy nie mogą opuścić miejsca zamieszkania.
  3. Wspieranie życia parafii – Szafarze często angażują się również w inne działania na rzecz wspólnoty, takie jak organizacja spotkań modlitewnych, adoracji i rekolekcji.

Cechy i wartości ważne dla szafarza

Pełnienie funkcji szafarza nadzwyczajnego Komunii Świętej wymaga pewnych cech charakteru i wartości, które pozwolą godnie wykonywać tę posługę. Kościół oczekuje od szafarzy dojrzałości duchowej, szacunku wobec sakramentu Eucharystii oraz pokory w służbie innym.

Jakie cechy są ważne dla szafarza?

  1. Pokora i szacunek – Szafarz powinien być osobą pokorną i świadomą wagi swojego zadania, traktując posługę z należytym szacunkiem.
  2. Sumienność i odpowiedzialność – Udzielanie Komunii Świętej wymaga dokładności i odpowiedzialności, dlatego ważne jest, aby szafarz w pełni angażował się w swoje obowiązki.
  3. Empatia i życzliwość – W kontakcie z osobami chorymi i starszymi istotna jest umiejętność empatycznego podejścia oraz gotowość do niesienia wsparcia.

Jak zostać szafarzem – podsumowanie

Zostanie szafarzem nadzwyczajnym Komunii Świętej to proces, który wymaga zaangażowania, głębokiej wiary oraz gotowości do służby innym. Droga do uzyskania tej funkcji obejmuje zgłoszenie się do proboszcza, ukończenie kursu przygotowawczego, uzyskanie zgody biskupa oraz stałe dbanie o rozwój duchowy i oddanie swojej parafii. To zaszczytna i odpowiedzialna posługa, która przynosi wiele satysfakcji duchowej oraz pozwala na szczególne zaangażowanie w życie wspólnoty.

Opublikuj komentarz